Wychowanek Lechii Tomaszów Mazowiecki, następnie medalista w barwach AZS Olsztyn, ale w odpowiednim momencie kariery sprowadzony do Wrocławia. Właśnie w Gwardii Baranowicz świętował największe sukcesy, przejmując przy tym rolę kapitana drużyny – w czasach triumfów Gwardzistów. To też pozwoliło Baranowiczowi wyjechać po latach na Zachód.
W latach 1984–1986 występował w drugoligowej włoskiej drużynie Valeo Mondově. Z reprezentacją Polski juniorów wywalczył wicemistrzostwo Europy w 1971 i brązowy medal mistrzostw Europy w 1973. W reprezentacji Polski seniorów debiutował 21 kwietnia 1976 w towarzyskim spotkaniu z NRD. Znajdował się w 14-osobowej kadrze przed Igrzyskami Olimpijskimi w Montrealu (1976). Ostatecznie Baranowicz nie pojechał na ten turniej.
Synem Wojciecha jest Michele, były reprezentant Italii. Michał urodził się już w Italii i posiada zarówno obywatelstwo polskie, jak i włoskie. Od dawna widać było, że siatkarskie geny odziedziczył po ojcu. Był kapitanem młodzieżowej reprezentacji Włoch, a w sezonie 2009/2010 został powołany do pierwszej reprezentacji.
